Chociaż kultury wewnątrz Europy wydają się być na pierwszy rzut oka podobne, zwłaszcza w erze globalizacji, różnice te są jednak znaczące. Nawet jeśli przekraczamy granice własnego państwa i uczymy się nowego języka, nierzadko utrzymujemy nasze dotychczasowe przekonania i poglądy na temat tego, jak świat funkcjonuje. Często trzymamy się znanych nam wzorców i schematów, a potem jesteśmy zaskoczeni i sfrustrowani, gdy napotykamy na kulturowe różnice.
Anglia
Wielu ludzi mylnie zakłada, że Polacy i Anglicy, będący z tego samego kontynentu i podobnego klimatu, będą mieli zbliżone kultury. Tymczasem różnice kulturowe oraz niewystarczająca umiejętność językowa utrudniają asymilację Polaków w Wielkiej Brytanii, jak zauważył Keith Best, dyrektor organizacji wspierającej imigrantów.
Oto kilka głównych różnic:
1. Anglikom zależy na uprzejmości, podczas gdy Polacy cenią szczerość.
Angielska kultura jest bardziej powściągliwa; ludzie rzadko wyrażają swoje emocje i myśli publicznie, w przeciwieństwie do Polaków, którzy są bardziej otwarci i bezpośredni.
2. W społeczeństwie brytyjskim istnieje złożona struktura klasowa.
Wykształcenie i rodzaj szkoły, do której uczęszczało się w dzieciństwie, są kluczowe dla statusu społecznego. W Polsce hierarchia społeczna jest mniej skomplikowana, a status często jest wynikiem indywidualnych osiągnięć, a nie tylko dziedziczenia.
3. Angielska kultura jest bardziej zorientowana na indywidualizm, podczas gdy w Polsce silniejsze są więzi społeczne i rodzinne.
Polacy są bardziej skłonni do rozwiązywania problemów przez rozmowę, natomiast Anglicy woleliby zgłosić problem do odpowiednich służb.
Studiujący te różnice, dr Jörg Zinken z University of Portsmouth, zauważył, że Polacy mówiący po angielsku mogą być postrzegani jako niegrzeczni, gdy używają konstrukcji gramatycznych charakterystycznych dla języka polskiego. To wynika z różnic w podejściu do relacji społecznych i indywidualizmu w obu kulturach.
W skrócie, chociaż Polacy i Anglicy mogą wydawać się podobni na pierwszy rzut oka, różnice kulturowe są znaczące i mogą wpływać na interakcje między obiema grupami.
Holandia
1. Holendrzy są bezpośredni, Polacy są bardziej wyważeni.
Według Richarda Gestelanda w jego książce o różnicach kulturowych w biznesie, Holendrzy są skoncentrowani na szybkim załatwieniu spraw i mówią wprost. Z kolei Polacy są bardziej zróżnicowani i ich zachowania mogą być różne w zależności od kontekstu. Ta różnorodność wynika z położenia Polski i jej historii.
Holendrzy nie bawią się w dyplomację i idą prosto do sedna, co może być czasem odbierane jako brak taktyki. Justyna, mieszkająca w Holandii od 2011 roku, zauważa, że dla Holendrów czas to pieniądz i nie chcą go tracić na zbędne rozmowy.
2. Holendrzy są pragmatyczni, Polacy mniej przewidujący.
Holendrzy widzą Polaków jako osoby, które lubią dramatyzować i narzekać. Dziwią się, dlaczego w Polsce zima często powoduje problemy komunikacyjne, skoro można się do niej przygotować.
Badania Geerta Hofstede pokazują, że Holendrzy są bardziej skoncentrowani na długoterminowych celach, podczas gdy Polacy mają niższy wynik w tej kategorii, co może sugerować krótkowzroczność.
3. Holenderska normalność to polskie szaleństwo.
Holendrzy mają przysłowie, które mówi, że bycie normalnym to już wystarczająco duże wyzwanie. W Holandii, społeczeństwo jest bardziej zorientowane na równość i współpracę, co kontrastuje z polską kulturą, gdzie rywalizacja jest bardziej ceniona.
Holendrzy są otwarci i nie mają potrzeby ukrywania swojego życia prywatnego, nawet poprzez użycie firan w oknach, co dla Polaków może być zaskakujące i trudne do zrozumienia.
